Incoterms 2020

Bij Ex Works heeft de verkopende partij de minste verplichtingen en de koper juist de meeste. Bij Ex Works zorgt de verkopende partij er voor dat de goederen klaar staan voor afhaling op zijn locatie op een bepaalde datum. De koper moet zelf regelen dat de goederen daar geladen en daarna getransporteerd worden naar zijn locatie. Zelfs het laden van de vrachtwagen moet de koper in dit geval regelen. De Incoterm zegt namelijk dat het risico over gaat op de koper wanneer de goederen ter beschikking zijn gesteld aan de koper.

Wanneer je dus ergens iets gaat kopen is het dus niet verstandig om de Incoterm Ex Works te gebruiken. Wanneer je grensoverschrijdend vervoer hebt is het al helemaal af te raden. Je moet er dan namelijk zelf voor zorgen dat eventueel benodigde douanedocumenten worden opgesteld. Ook invoerheffingen zal je hierbij zelf moeten betalen.

Bij de Incoterm FCA betaalt de Verkoper het transport tot aan het punt waar de goederen geleverd worden aan de eerste vervoerder, op welk moment ook het risico op de Koper over gaat. FCA wordt veel gebruikt als de goederen geleverd worden vanaf het warehouse van de verkopende partij. Leg daarom specifiek vast wat de locatie is van de FCA levering! De Koper regelt hierbij normaliter het grootste deel van het transport, de verkoper laadt het voertuig, zorgt voor een uitklaring en de juiste vervoersdocumenten. Het risico-overgangs-punt is wanneer de verkoper aan haar verplichtingen heeft voldaan. Er zijn geen afspraken over eventuele verzekering van de goederen in FCA, hou hier dus rekening mee!

Bij CPT betaalt de Verkoper voor het vervoer. Het risico gaat over naar de Koper bij het overhandigen van de goederen aan de eerste vervoerder. Echter moet de kopende partij hier goed opletten. De verkoper betaalt en regelt dan wel het transport naar de overeengekomen bestemming, maar het risico van het transport ligt bij de koper! Wanneer de goederen beschadigd raken tijdens het transport heeft de koper hier simpelweg pech. Wanneer je als koper deze Incoterm gebruikt, zorg er dan voor dat je vertrouwen hebt in de partij die het gaat vervoeren! Hebben je goederen een hoge waarde, bijvoorbeeld een op maat gemaakte machine? Dan kan je beter kiezen voor de volgende Incoterm, namelijk CIP!

Bij CIP betaalt de verkopende partij het vervoer en de verzekering tot aan de afgesproken bestemming voor de goederen. Het risico van de verkoper gaat over op de koper op het moment dat de goederen worden overgedragen op de bestemming. CIP is dus vrijwel gelijk aan CPT, op het risico na. Wanneer je zeer waardevolle goederen gaat kopen is het verstandig om te kiezen voor CIP in plaats van CPT.

Bij DAP betaalt de verkoper het vervoer naar de overeengekomen plaats van bestemming, behalve de kosten voor de inklaring van de goederen. Het risico van de verkoper op de koper gaat over wanneer de goederen door koper gelost worden. De Incoterm DAP wordt veel gebruikt bij transport over de weg. De verkoper regelt dat de goederen veilig aankomen op de plaats van bestemming en de koper regelt de eventuele inklaring en het lossen van de goederen. Bij DAP is niet afgesproken over een eventuele verzekering, waardoor het risico hierbij voor de verkoper is.

Bij DPU worden de verplichtingen van de verkopende partij nog wat groter. Bij DPU is de verkoper verantwoordelijk voor het vervoeren en lossen van de goederen op de plaats van bestemming. Het moment waarop het risico wordt overgedragen is dus wanneer de goederen gelost zijn op de overeengekomen plaats van bestemming. Om achteraf problemen te voorkomen is het belangrijk om de exacte bestemming van de goederen goed af te spreken.

Bij de Incoterm DDP moet de verkopende partij er voor zorgen dat de goederen getransporteerd worden naar de plaats van bestemming. Ook moet de verkoper er voor zorgen dat alle kosten tot het moment van lossen betaald zijn. Dit zijn dus bijvoorbeeld invoerrechten en belastingen. Echter hoeft de verkoper de goederen niet te lossen, dat wordt gedaan door de koper. Omdat de verkopende partij ook de inklaring moet regelen is dit voor de verkoper risicovoller dan normaal. Wanneer je als verkopende partij goed weet waar je aan begint, kan je deze Incoterm gebruiken.

De naam zegt het eigenlijk al wel een beetje, maar deze Incoterm kan alleen maar gebruikt worden bij vervoer over het water. De verkoper moet hier de goederen langszij het schip plaatsen in de haven van vertrek. Wanneer dit is gedaan, gaat het risico van verkoper over op de koper.

Bij de Incoterm FOB moet de verkopende partij er voor zorgen dat de goederen aan boord van het schip geladen worden. Het risico gaat dan ook over wanneer de goederen aan boord van het schip zijn. Deze Incoterm wordt veelvuldig gebruikt en zien we bijvoorbeeld regelmatig met zeevracht China. De verkoper in China zorgt er voor dat de uitklaring is geregeld, de lokale kosten zijn betaald en de goederen geleverd worden op de terminal in China. Het risico gaat pas over op de koper wanneer de goederen aan boord van het schip zijn. Ook deze Incoterm is alleen geldig bij vervoer over water.

De Incoterm CFR heeft veel weg van de Incoterm FOB. Het verschil zit in de kosten voor het vervoeren van de goederen middels zeevracht. Bij FOB betaalt de koper dit, bij CFR betaalt de verkoper de kosten voor het transport naar de haven van bestemming. Het risico blijft ook hetzelfde, namelijk wanneer de goederen aan boord zijn van het schip gaat het over naar de koper. Deze Incoterm is voornamelijk bedoelt voor vervoer over het water.

De titel zegt het hier ook al weer. Zoals we helemaal in het begin al schreven, de Incoterms zijn eigenlijk elke keer een optelsom, dat geldt ook voor CIF. Dit is dezelfde clausule als de CFR, alleen hier zijn ook de kosten van verzekering voor de Verkoper. Het risico verschuift bij hier dus steeds verder naar de Verkoper. Deze Incoterm is bedoeld voor vervoer over water.